Jeśli nie świeci reflektor ksenonowy, z reguły zaczyna się od wymiany palnika i dopiero, jeśli to nie pomoże, dalej szuka się usterki. Palniki ksenonowe wymienia się podobnie jak zwykłe żarówki halogenowe, a jednak… w większości przypadków nieco trudniej.
Jeśli nie świeci się reflektor ksenonowy, to prawdopodobnie przepalił się albo palnik, albo przetwornica, albo zapłonnik (jeśli nie jest zintegrowany z palnikiem). Palnik to odpowiednik żarówki, przetwornica to element zapewniający zasilanie palnika o odpowiednim napięciu, zaś zapłonnik to element, dzięki któremu lampa może zacząć świecić.
By móc wymienić palnik (odpowiednik żarówki, działający jednak na innej zasadzie i mający wyższą trwałość – ok. 3 tys. godzin), warto najpierw wiedzieć, jaki typ palnika mamy w reflektorach. Nie należy się jednak sugerować jedynie kształtem, bo wśród 9 popularnych typów palników kształty zasadniczo są dwa – jedne lampy mają zintegrowany zapłonnik, inne nie. To, co najbardziej różni palniki o zbliżonym kształcie to moc oraz napięcie pracy – 85 V, 42 V, 12 V. Nie trzeba dodawać, że nie można jednego typu palnika (lampy) zastąpić innym.
To, co odróżnia wymianę palnika ksenonowego od wymiany żarówki to to, że producenci aut nie są zobowiązani do pozostawienia łatwego dostępu do tego rodzaju źródeł światła w reflektorach. Jest to częściowo słuszne z racji występującego w niektórych ksenonach wyższego napięcia, jednak to napięcie nie jest aż tak bardzo niebezpieczne dla człowieka. Podstawowy problem polega na tym, że aby wymienić palnik, trzeba albo mieć małe ręce, albo mieć zdolność do pracy po omacku, albo zdjąć zderzak lub reflektor – w różnych samochodach jest z tym różnie. W przypadku lamp typów D1 i D4 dochodzi do tego konieczność uprzedniego wymontowania zapłonnika – nie jest to trudne, ale trzeba wiedzieć jak, by niczego nie połamać.
Warto wiedzieć, że jeśli w samochodzie mamy palniki typu D5S i reflektor ksenonowy nie świeci, to jeśli tylko dociera do niego prąd, winny jest niemal na pewno palnik – zasilany jest on prądem o napięciu 12 V i właściwie nie ma w nim innych elementów podlegających usterkom. Wada tego rozwiązania jest jednak inna: jeden palnik kosztuje nawet kilkaset zł, a jeszcze emituje niewiele więcej światła niż żarówka H7. To rozwiązanie dobre dla… producentów samochodów.
Może się jednak zdarzyć, że reflektor ksenonowy nie świeci, choć lampa (palnik) jest sprawna. Winna może być przetwornica. By się przekonać, co nie działa, można rozebrać sprawny reflektor ksenonowy – wyjąć z niego lampę na podmianę a nawet przetwornicę. Podmieniając elementy znajdziemy sprawcę zamieszania. Potem wystarczy tylko kupić uszkodzoną część i ją zamontować.
Ważne: lampy ksenonowe powinno się wymieniać parami, gdyż jest tylko minimalna szansa na to, że uda nam się trafić z kolorem nowej – jeśli wymienimy jedną, to nasze reflektory będą emitować światło o różnej barwie, co wygląda fatalnie; dodatkowo stara lampa będzie dawać mniej światła, gdyż lampy ksenonowe w miarę zużycia świecą coraz słabiej.
A skoro jesteśmy przy barwie: reflektor ksenonowy może być wyposażony w żarówki jednego typu, ale za to o różnej, preferowanej przez nas temperaturze barwowej. Podawana jest ona w Kelvinach. Lampa o temperaturze barwowej 7000 K świeci bardzo, bardzo niebieskim światłem, 6000 K też będzie wyróżniać się barwą niebieską, 5000 K to już światło w miarę „normalne” – jak na ksenony oczywiście. Najładniej (moim zdaniem), nienachalnie, a do tego przyjemnie świecą lampy o temperaturze barwowej do ok. 4500 K – i tak nie da się nie zauważyć, że to ksenony. Dla porównania ciepłe światło domowej żarówki ma ok. 2700 K, a lampy diodowe o temperaturze barwowej 4000 K dają światło odbierane w domu jako bardzo „zimne”, „świetlówkowe”.
